We zijn gestart

We zijn gestart,

De eerste actie bestaat uit het verwijderen van virussen. Op sommige systemen zijn bijna honderd infecties gedetecteerd. Ondertussen worden Amy (ICTprojectleider) en haar assistent Rene geïntroduceerd op de nieuwe notebooks. Het lijkt er op dat Linux en OpenOffice hun gang naar Senegal hebben gevonden. Hierover later meer.

Eerst een verslag van de afgelopen dagen. Gisteren, na een bezoek aan Barcelona, geconfronteerd met het Europees uitzettingsbeleid. Er moest een uitgeprocedeerde asielzoeker aan boord geboeid en wel, wat ons een uur vertraging opleverde. De vlucht verliep verder probleemloos en om 2:15 lokale tijd stonden we op Afrikaanse bodem. De koffers en douane leverde geen probleem op en daar stonden ze, Tanjo, Ousmane en twee leerlingen van de school met een bordje; 'Welkom ID College' op ons te wachten. Bagage en wij in de auto op weg naar Kairoh Garden. Gezien de tijd, de toch nodige uit te wisselen informatie, besloten we iets later op te staan, wat overigens prima lukte.

Om 12 uur vertrokken ze op weg richting Kafountine. Het lukte om onderweg een prima pauze in te lassen en Niels koffer blijkt erg sterk te zijn. De val vanaf het dak van de auto heeft hij overleefd

Mooi de tijd om ons te verbazen over de groeiwijze van cashewnoten (de noot groeit aan een vrucht, die ook goed te eten is). Dan weer verder op weg, ware het niet dat de auto niet meer start, lampen aan laten staan. Veel handen maken licht werk een duwtje is zo gegeven.

Op weg naar de grens en Gambia uit is geen probleem, als we hen maar wel een pen geven. Vervolgens is het ons gelukt door te mogen rijden, met hulp van Chief Comander van het district waarin Kafountine ligt, om na twee uur wachten Senegal in te rijden met al onze bagage. Alles hebben we langs zien komen en zien gebeuren, heeft geen zin het op te schrijven, jullie geloven het toch niet. Uiteindelijk, vijf uur later dan bedoeld aangekomen in Kafountine.

Er overkwam ons een welkom dat we nooit meer kunnen vergeten.

Ook hier kunnen we een poging wagen verslag te doen maar waar moeten we beginnen? Bij 108 meisjes die vijf uur op ons staan te wachten? Bij 108 meisjes die uitbundig zingen en dansen om ons te laten weten hoe welkom we zijn? Bij 108 meisjes die na twee uur nog steeds uitbundig zingen en dansen? Bij een traan van ontroering die een enkele van ons moest laten? Bij het gevoel overmand te zijn? We weten het niet en doen dan ook maar geen poging.

Vanmorgen rondgeleid op de school en vanmiddag hard aan het werk. Niet alleen computers hadden last van de wisselende contacten, maar ook alle opslag media.

Alleen het installeren van antivirussoftware en verwijderen van virussen gaat al veel tijd kosten

Ondertussen gaat de instructie aan Amy door. De notebooks vallen in bijzonder goede aarde, maar dat is gelukkig alleen overdrachtelijk, ze staan nog steeds prima op tafel.

Morgen meer.......